Een ervaring om nooit te vergeten
Suzanne heeft in haar derde leerjaar meegedaan met Expeditie Corlaer. Samen met 14 leerlingen uit verschillende afdelingen heeft ze een heel jaar geld ingezameld voor de Tika Foundation en is ze op reis gegaan naar Nepal. Suzanne vertelt ons over haar onvergetelijke ervaring.
“Het begon allemaal toen ik graag wilde deelnemen aan Expeditie Corlaer. Reizen vond ik altijd al geweldig en ik wilde graag geld inzamelen voor een goed doel. Ik had al mooie verhalen gehoord over eerdere expedities en het idee om een nieuw land te ontdekken en een andere cultuur te ervaren, sprak me enorm aan. Ik heb gesolliciteerd voor verschillende expedities, namelijk Expeditie Vraagteken, Expeditie Afrika en Expeditie Surf Project, maar uiteindelijk ben ik geselecteerd voor Expeditie Vraagteken. De gesprekken met de docenten waren leuk en ik keek uit naar het idee om naar een ander land te reizen.
In het begin wisten we nog niet precies wat ons te wachten stond tijdens Expeditie Vraagteken. Ons eerste doel was het kiezen van een goed doel. We onderzochten stichtingen in zowel Afrika als Azië en selecteerden uiteindelijk drie kanshebbers. Na een stemming kozen we voor de Tika Foundation en zo veranderde Expeditie Vraagteken in Expeditie Nepal.
De Tika Foundation is een Nederlandse stichting die kansarme kinderen in Nepal helpt. Ze hebben een weeshuis en scholen waar kinderen onderwijs krijgen. Tijdens onze reis hoorden we bijvoorbeeld dat de kinderen die in het weeshuis terechtkwamen, in het begin erg verlegen waren, maar door alle aandacht helemaal opbloeiden. Dat was heel bijzonder. Sommigen van hen werden zelfs dokter!
Om geld in te zamelen voor de Tika Foundation organiseerden we verschillende activiteiten. We organiseerden meerdere kantineverkopen, hielden een sponsorloop waarbij we meer dan € 5.000 ophaalden, verkochten kerstkaarten en hielpen bij het inpakken van kerstpakketten. Ook deden we een pubquiz, organiseerden we een loterij en kregen we steun van bedrijven die ons met € 500 of zelfs € 1.000 sponsorden. Uiteindelijk haalden we maar liefst € 14.455 op. Daar ben ik echt heel trots op!
Eenmaal in Nepal verbleven we in Bhaktapur, niet ver van de hoofdstad Kathmandu. We begonnen met het verkennen van de omgeving en bezochten prachtige tempels. Het was erg grappig dat we zo opvielen. Overal werden foto’s van ons gemaakt en iedereen keek ons na. We waren de enige toeristen in Bhaktapur, wat onze reis extra speciaal maakte.
Het bezoek aan de scholen was het hoogtepunt van onze reis. We gaven les over sociale media en ontdekten hoe de kinderen in Nepal omgaan met hun telefoon. We organiseerden een sportdag, ruimden afval op rondom de school met leeftijdsgenoten en speelden een voetbalwedstrijd tegen het voetbalteam van de school. Met de jongere kinderen speelden we met bouwblokken, omdat communiceren in het Engels moeilijk was. De oudere kinderen konden wel Engels. Ik vond het zo bijzonder om met de kinderen te praten over hoe hun leven daar is. Toen we afscheid moesten nemen van de kinderen moesten we allemaal huilen.
Lees verder onder de foto’s.
We brachten ook een bezoek aan het Women Centre, waar vrouwen worden geholpen met onderwijs. We hebben samen met de vrouwen momo’s gemaakt, dat zijn Nepalese hapjes. Ondanks dat we elkaar niet goed konden verstaan en we met handen en voeten communiceerden, begrepen we elkaar en hadden we veel plezier. Ik vond het geweldig om met de kinderen in het Engels te praten, maar het was ook heel leuk om de vrouwen in gebaren te communiceren. Dat lukte best goed. Het was een superleuke ervaring!
Naast schoolbezoeken hebben we ook een safaritocht van twee dagen gemaakt waar we olifanten, apen en allerlei vogels zagen. We hebben zelfs olifanten gevoerd. Na die twee dagen verbleven we een paar dagen bij een gastgezin. Dat was heel erg bijzonder, want dan zag je van dichtbij hoe de mensen in Nepal leven. Het Nepalese eten bestond voornamelijk uit rijst, pittig en vol groenten, en natuurlijk de heerlijke momo’s. Je merkte wel dat ze vaker buitenlandse leerlingen in huis hadden gehad, want mijn gastgezin had zelfs jam en chocopasta in huis voor als je het eten niet lekker vond. Super aardig! Het was een heel leuk gastgezin. De Nepalese cultuur was heel anders dan wat we gewend waren. De mensen dragen andere kleding, zoals lange jurken. Sommige mensen dragen een tika op het voorhoofd, dat is een rode stip. En er zijn veel religieuze monumenten in Nepal. De mensen waren open, vriendelijk en erg gastvrij. Ik voelde me erg veilig in Nepal.
Door deze ervaring weet ik dat ik later meer wil reizen en vrijwilligerswerk in het buitenland wil gaan doen. Ik heb geleerd om meer dankbaar te zijn voor wat ik heb en om positiever in het leven te staan. Ik heb ook nieuwe vaardigheden ontwikkeld, zoals organiseren, samenwerken en communiceren met bedrijven.
Of ik het zou aanraden om mee te doen met Expeditie Corlaer? Jazeker. De vriendschappen, vaardigheden en ervaringen die je opdoet zijn super! De reis naar een ander land met een andere cultuur en religie heeft mijn kijk op de wereld veranderd. Je kunt ook op een andere manier leven dan zoals wij dat doen in Nederland. “Ik zal deze reis nooit meer vergeten.”
Suzanne, Expeditie Nepal