Herkenbare scènes op de Ouderavond
Op 5 juni had de Ouderraad een ouderavond georganiseerd. De ouderavond was voor de eerste keer ook opengesteld voor ouders van onze collega scholen van de Meerwegen scholengroep en daar had een flinke groep ouders gebruik van gemaakt. De zaal was goed gevuld en ik denk en hoop dat de aanwezige ouders er geen spijt van hebben gehad dat ze gekomen waren. Ikzelf was er uiteraard als vertegenwoordiger van het Corlaer College, maar op een avond als deze zat ik er zeker ook als ouder van drie pubers.
Herkenbare scènes
De drie acteurs van de theatergroep Playback speelden in een aantal zeer herkenbare scènes steeds een puber met een ouder. Soms was die herkenbaarheid emotioneel; een meisje dat ziek thuis was, maar eigenlijk niet naar school bleek te willen omdat ze door haar klasgenoten werd buitengesloten. Soms was de situatie in eerste instantie grappig door zijn herkenbaarheid; de gamende, onderuitgezakte zoon. Maar ook daar bleek toch iets meer onder te zitten. Vooral werd duidelijk hoe lastig het is om het juiste gesprek te voeren. Het is makkelijk om te stellen dat je als ouder grenzen moet stellen, maar hoe doe je dat in een gesprek met een dwarse puber? En hoe moeilijk is het om alleen maar te luisteren en niet direct met de oplossing te komen voor het probleem van je puber? De avond was niet alleen een succes dankzij de theatergroep, maar zeker ook vanwege de ouders die actief deelnamen aan het gesprek, en in sommige situaties zelfs de rol van de acteur op het podium overnamen. Ik heb achteraf gehoord dat bij sommigen zelfs tranen opkwamen toen één van de moeders een arm om het verdrietige meisje heen sloeg, haar een knuffel gaf en er een echt diep gesprek ontstond. Zelfs de actrice gaf naderhand aan dat het haar op dat moment echt raakte. Alles ging met veel respect voor elkaars mening en ideeën over opvoeden. Er is niet altijd één beste aanpak.
In relatie met onze leerlingen
Deze avond ging het om de ouders, maar ik kan natuurlijk makkelijk een parallel trekken naar de schoolsituatie. Ook wij zijn de hele dag in gesprek met pubers, jullie kinderen. En ook dat gaat soms met vallen en opstaan. We zijn allemaal mensen en soms lukt het beter om echt contact te maken met een leerling dan een andere keer. Wel delen we allemaal het belang dat we hechten aan het opbouwen van een goede relatie met onze leerlingen, niet voor niets is relatie, naast competentie en autonomie, één van de drie waarden waarop wij ons onderwijs baseren. Luisteren, vertrouwen bieden, optreden als het echt nodig is, het goede voorbeeld zijn, uitdagen en ondersteunen, dat zijn zaken waar het om gaat. Alleen dan kunnen we een veilige en prettige omgeving bieden waarin leerlingen ook tot leren kunnen komen en zich verder kunnen ontwikkelen. Dat geldt zowel op school als thuis.
Eén van de ouders zei na afloop van de ouderavond dat ze elke ouder zo’n avond gunde. Ik kan daar alleen maar mee instemmen en wil daar nog aan toevoegen dat ik elk kind zulke betrokken ouders gun als ik op deze avond heb gezien.
Lonneke Hosmar en Helga van de Gronden, rectoren