NK-scholierendebat online
Tja, debatteren vanuit het crea-lokaal of in het provinciehuis van Arnhem maakt nogal een verschil. Toch ontzettend goed van het Nederlands Debat Instituut om iets te organiseren voor onze debaters: het NK Debatteren voor Scholieren, maar dan online.
Sam Ringeling, Tessa Boer, Loïs Hoexum, Dalila Hadzikadunic, Noah van Boven en onze jongste telg Loïs Bredemeijer hebben weer alles wat zij in huis hebben uit de kast gehaald. Deze groep heeft de afgelopen weken drie stellingen voorbereid. Van tevoren weet je niet of je in de regering zit of in de oppositie. Daarom moet je beide kanten voorbereiden. Een hele klus. De laatste uurtjes voordat het debat van start ging, waren dan ook spannende uurtjes. Er werd nog flink gedebatteerd over de beste argumenten en de openingsspeeches werden nog beter voorbereid.
Er kwamen trouwens maar twee debatten, dus het werd spannend: welke stelling valt af? De eerste stelling luidde: Tijdens een economische crisis moet ontwikkelingssamenwerking stopgezet worden. Ons team moest hiertegen oppositie voeren. En wie mocht de spits afbijten? Jawel, onze kersverse Loïs Bredemeijer! Zij deed het echt hartstikke goed, maar toen haar opzetbeurt gedaan was en zij uit beeld was, zei ze: “ik doe dit noooooit meer.” Onzin natuurlijk. De jury prees haar om de mooie anaforen. Loïs Hoexum werd door de jury de Queen van het debat genoemd en Dalila’s theatrale kwaliteiten werden geroemd. Iets minder wiebelen en niet aan je haar zitten wat meisjes zouden doen als zij een beetje onzeker zijn… Dat vond de debatclub terecht een schokkend commentaar, want dat is toch seksistisch?
Het tweede debat ging over de stelling: Leerlingen moeten per maand één mentale verlofdag opnemen. Nu waren wij de voorstanders. Daar is iedereen voor, natuurlijk, dus dat was een makkie. Tessa mocht nu de opzetbeurt doen en dat werd een mooi theaterstukje! Ze had zelfs een snik in haar stem toen zij de stress van de leerling van vandaag de dag onder woorden bracht. Noah gebruikte in zijn verweerbeurt een passende metafoor van het zwembad waarin hij bijna zelf verdronk. Tenslotte onze rasdebater Sam: zo krachtig en tegelijkertijd zo rustig, dat is mooi om naar te luisteren. Geen speld tussen te krijgen en de tegenstanders hadden het dan ook moeilijk.
Na lang, lang, lang wachten op de uitslag bleek dat het verlies van het eerste debat en de overwinning tijdens het tweede debat niet genoeg was om door te mogen naar de finale van het NK (met de twintig beste scholen van Nederland). Daar waren wij het als debatclub natuurlijk niet mee eens, maar dat zeiden we uiteraard alleen terwijl de microfoons uitstonden. Desondanks zijn wij als debatdocenten ontzettend trots op onze debatclub.
Op naar het volgende evenement: een debat van de huidige club tegen oud-debatleden. Zin aan!
Gepko Hahn en Liesbeth Quak