It takes a village to raise a child
De wereld waarin jongeren opgroeien is groot en beslaat allerlei thema’s. Verkeersveiligheid, mediawijsheid, omgaan met geld, mentale gezondheid, preventie van middelengebruik. Thema’s die raken aan het dagelijks leven van jongeren en waar begeleiding bij nodig is. Soms hoor ik opiniemakers en politici aan talkshowtafels, in podcasts of debatten met stelligheid roepen dat dit allemaal de verantwoordelijkheid van het onderwijs is. Dat voelt soms wat benauwend, want hoewel we deze thema’s belangrijk vinden en er aandacht aan besteden, ligt onze kernfocus natuurlijk op goed onderwijs.
De onderwerpen waar we jongeren als maatschappij op willen voorbereiden en in willen begeleiden, komen niet (alleen) uit een lesboek. Ze dienen zich aan in gebeurtenissen, in actualiteiten, in gesprekken thuis of onderweg. Hoe waardevol is het dan als we elkaar weten te vinden — als school/mentor en ouders/verzorgers — om samen te bespreken wat er speelt.
Daarom vinden we korte lijntjes en persoonlijk contact zo belangrijk. Fijn dat u het als ouder/verzorger aan school laat weten wanneer er thuis iets speelt. En dat u op een ouderavond komt, zelfs wanneer u zelf misschien geen vragen heeft. Als een mentor of docent u mailt over iets dat in de klas of rond uw kind speelt, hopen we dat het gesprek thuis verdergaat. Weet dat een reactie terug, hoe klein ook, erg wordt gewaardeerd!.
It takes a village to raise a child. Niet alleen ouders, niet alleen school, maar een samenleving die voordoet, meedoet, meekijkt en verantwoordelijkheid neemt. Juist daarom waren de ouderavonden en losdag-gesprekken van de afgelopen weken zo waardevol. We weten weer met wie we dit samen doen. Gezichten achter de mailadressen en ouders/verzorgers achter de leerlingen. Samen vormen we de kring rond uw zoon of dochter.
Anne Klop, afdelingsleider havo/atheneum leerjaar 1 en 2