Havo en atheneum op reisweek en uitwisseling
Wat hebben onze havo- en atheneumleerlingen veel beleefd de afgelopen tijd! Ze zijn net terug van hun uitwisselingen en reisweken naar verschillende Europese bestemmingen. In de verslagen die volgen, lees je alles over deze week; van logeren bij gastgezinnen tot het bezoeken van historische kastelen.
Lees hieronder de verhalen over de reizen naar:
- Valencia (uitwisseling)
- Huesca (uitwisseling)
- La Grande Paroise, Chateau Tavers in Frankrijk (reisweek)
De verslagen over de reisweek in Tsjechië en Berlijn verschijnen in een volgende editie van Corlaer Nieuws. Veel leesplezier!
Een hele week bij een Spaans gezin
Verslag van uitwisseling in Valencia
Op zaterdag 27 september vertrokken 31 leerlingen van atheneum 5 in alle vroegte (om 4 uur al!) naar Valencia voor een uitwisselingsweek. De leerlingen verbleven een hele week bij een Spaans gezin. Naast het verkennen van de prachtige stad Valencia, proeven van Spaans eten en (meestal) genieten van heerlijk weer maakten de leerlingen ook kennis met cultuurverschillen. Wist je bijvoorbeeld dat Spanjaarden ’s middags om 15.00 uur de grote warme maaltijd eten en dat ze meer ontspannen in het leven staan!
Na een ontspannen weekend bij het Spaanse gezin begon de week op maandag met een weeralarm. Vorig jaar was er een overstroming in een buitenwijk van Valencia, ver van de school. Hierom waren ze voorzichtig en was de school gesloten. Gelukkig is het allemaal goed gekomen.
Dinsdag konden we beginnen met het programma. Iedere dag begonnen de leerlingen met presentaties over de Nederlandse cultuur. Vooral bij de leerlingen van groep 6 en 7 was dit een groot succes.
Na de presentaties deden we iedere dag wat anders. Van churros proeven tot beachvolleybal. En van het bezoeken van het grootste aquarium van Europa tot een stadstour in het oude centrum. En dat allemaal in de zon!
Begin maart komen de Spanjaarden ook bij ons op school en leren zij om te gaan met de kou en onze gebruiken.
Geweldige gastgezinnen in Huesca
Verslag uitwisseling naar Huesca, geschreven door Fabienne uit havo 4.
We vertrokken op 27 september om 03.15 uur ’s nachts. Na een uur rijden naar het vliegveld kwamen we afzonderlijk per auto aan. Inchecken ging soepel en we hadden al snel een uur vrije tijd. Toen we naar het vliegtuig gingen, hadden we vervolgens 20 minuten vertraging. Na twee uur vliegen kwamen we aan in Barcelona en vonden na enige moeite onze bagage.
Daarna volgde een dag in Barcelona waar iedereen zijn eigen weg ging. Shoppen, monumenten bekijken, naar kathedralen en meer. Om 17.00 uur werden we opgehaald in twee taxibussen en reden we drie uur naar Huesca. Er is veel geslapen en gekletst in de auto, totdat we rond 20.30 uur in Huesca aankwamen.
Iedereen werd opgehaald door hun gastgezinnen en vervolgens ging iedereen vrij snel naar huis om te slapen. Op zondag ging iedereen zijn eigen weg. Naar stadjes, kastelen bezocht en vervolgens in de avond met z’n allen naar een voetbalwedstrijd van Huesca. Helaas verloren, maar het was desalniettemin leuk!
Op maandag kreeg de hele Nederlandse groep een rondleiding door Huesca en daarna deden we met de Spanjaarden een speurtocht. Die avond sprak iedereen af en ging de stad in. Op dinsdag gingen we naar het stadje Jaca, waar we startten met een gids en een tour. Daarna vrije tijd voor iedereen. Op woensdag begonnen we met klimmen en daarna werden er presentaties gedaan over allerlei dingen. De Spanjaarden kregen Nederlandse snoep zoals drop, pepernoten en stroopwafels, waar ze gezien hun reactie heel blij mee waren. Op donderdag gingen we naar Zaragoza, waar we als eerste een tour door een kasteel kregen, vervolgens door de stad en naar een kathedraal. Daarna gingen we met de tram naar een overdekt winkelcentrum, waar de Nederlanders en de Spanjaarden samen naar een buffet gingen. Na twee uur eten en shoppen vertrokken we om 15.00 uur weer met de bus.
Nadat iedereen naar huis was gegaan, hadden we een geweldige en gezellige eindshow en vaarwel-diner. Op vrijdag gingen we naar een trampolinepark en daarna weer terug naar school. In de avond om 00.30 uur weer drie uur naar Barcelona, waar we de terugvlucht hadden en om 21.30 uur in Nederland aankwamen. Iedereen had het heel erg naar zijn zin in Spanje. Iedereen had geweldige gastgezinnen en heel veel plezier gehad.
Napoleon was niet klein en met een kinderfietsje op een kabel!
Verslag reisweek naar La Grande Paroise, chateau Tavers in Frankrijk.
Goed gemutst stonden de leerlingen en de begeleiders strak om 08.30 uur te wachten op de bus naar Frankrijk. Het vertrek stond gepland om 09.00 uur en de bus was ruim op tijd, echter van een andere maatschappij. Een luxere bus zelfs, ingehuurd door de busmaatschappij waar Corlaer zaken mee doet. Een professionele chauffeur, Marcel met feeling voor de kids. Wat een mooie start!
We vertrokken onder het zwaaien van een aantal ouders. De stemming zat er al goed in. Tot verbazing van de begeleiders is het Nederlandse levenslied springlevend. Met enthousiasme werd er in bijna elke busreis gezongen. We hoorden “ik moet even weg, maar ben zo terug”. Zelfs jaren 70- en 80-muziek doet het goed. Leuk voor de seniors onder de begeleiders.
De eerste stop was net over de grens in Frankrijk. Tijd voor het toilet, koffie, thee en voor een muzikale leerling even naar de kinderspeeltuin naar het wippaardje. Komisch, zo’n grote vent op een klein fietsje. De reis werd vervolgd en na iets meer dan zeven uur reizen kwamen we aan bij het kasteel. De sympathieke eigenaar stond ons op te wachten. Later bleek dat hij in zijn jeugd in Rusland had gewoond en dat hij behalve bouwvakker (het kasteel was deels in renovatie; de lijfarts van Napoleon had er ooit gewoond) ook kok was (samen met zijn partner). Er moesten door de begeleiders nog wat boodschappen gedaan worden in het dorp vier kilometer verderop. De eigenaar had er geen probleem mee om zijn auto uit te lenen. Tof!
Rond zeven uur konden we een maaltijd nuttigen. Lekkere aardappelen, kip en als toetje zelfgemaakte appeltaart. Aan de gezichten van de leerlingen te zien smaakte het goed en het aantal borden waar nog etensresten lagen was minimaal. Chapeau voor onze leerlingen! De volgende dag was een ieder monter en goed geluimd en zeker op tijd aan de ontbijttafel. Op het programma stond een bezoek aan Troyes, nee niet die stad van het paard. Troyes wordt gekenmerkt door mooie vakwerkhuizen, een groot scala aan kerken, kathedralen en basilieken. De leerlingen werden opgedeeld in groepjes met de docenten en ze maakten een rondleiding door het stadje. Het verkeer was geweldig rustig en we konden goed doorrijden, maar niet voorvoelen dat dit geen garantie voor het vervolg zou zijn.
’s Avonds was er een pubquiz met zes categorieën vragen. Door het enthousiasme van de leerlingen en zeker door de zieke akoestiek was dit
een doodvermoeiende ervaring voor de docenten. Wat werd er fanatiek deelgenomen! Later werd er nog even nagepraat en af en toe was er pianospel te horen verzorgd door Ravi en dit kasteel leende zich hier perfect voor.
Fontainbleau was de bestemming van de tweede dag van de reisweek. Het paleis of kasteel is zo verschrikkelijk groot dat een groep leerling er makkelijk in kan verdwalen. Volgens de leerlingen was het indrukwekkend en mooi. Na een tussenstop bij E. Le Clerc gingen we huiswaarts, een reis van anderhalf uur. Het paleis diende vooral als verblijf voor koningen. Napoleon gebruikte deze pracht en praal op zijn eigen manier. De ligging was ongunstig. Over Napoleon gesproken, de mythe over de kleine lengte van Napoleon is bedacht in Engeland. In werkelijkheid was hij groter dan gemiddeld. Het was dus Engelse propaganda, tot op vandaag werkt dit nog door maar hierover later meer.
Vervolgens tijd voor actie. Het klimbos stond op het programma. Iets om naar uit te zien. Het klimbos was moeilijk bereikbaar en dus moest er een 20 minuten worden gelopen om er te arriveren. Aangekomen bleek dat we bij de verkeerde vestiging waren. Excuses van de organisatie. Na overleg met de leerlingen werd er besloten om bij het klimbos te blijven en niet 90 minuten te verliezen om bij het andere bos te komen. Er was ook een voetbalveldje en een aantal sportieve leerlingen wilde daar zo graag gebruik van maken dat ze zich zeker een uur hebben uitgeleefd als
stervoetballers. Het andere deel van de groep wierp zich enthousiast op het klimbos. Na instructie door de Franse instructeurs werden er groepen gevormd. In het bos waren begeesterde kreten te horen wanneer weer een moeilijke horde werd genomen. Leuke elementen waren een skatebord op hoogte en een kinderfietsje om van boom A naar boom B te rijden. Grappig wanneer een grote leerling op zo’n klein fietsje door de lucht fietst. Eindpunt van het traject was een val aan een touwloodrecht naar beneden.
De laatste dag van de uitstapjes was naar Parijs. Wederom fantastische omstandigheden tenminste wat het weer betreft. Heerlijk zonnig. De ochtend begon zo mooi, lekker ontbijten en dan de bus in. We vernamen dat er stakingen in de publieke sector waren aangekondigd. Tot onze verrassing konden we anderhalf uur goed doorrijden en schijnbaar zonder problemen kon de bus geparkeerd worden in de lichtstad en tevens de stad van de liefde. Onder een stralende zon begonnen we verdeeld in groepen onder begeleiding van een Nederlandse gids aan een rondrit door Parijs op de fiets. Ook de gids vermelde dat Napoleon maar een “klein ventje was”. Gelukkig wisten wij beter. Wat leuk om zo’n mooie stad in de stralende zon te bewonderen. La fayette, de opera, de Ritz, de Eifeltoren, de Seine, de Arc de Triomph. Teveel om op te noemen. Na afloop kregen we de complimenten voor onze geweldige leerlingen uit Nederland. Kennelijk was het opvallend wanneer leerlingen beleefd en geïnteresseerd zijn. Een trots gevoel geeft dat.
Na het uitdelen van cash aan de leerlingen kregen ze de ruimte om in groepen Parijs te verkennen. Na afloop deelden velen hun avonturen met de begeleiders. De duisternis trad in en kon de boottocht over de Seine worden aangevangen. Een verlichte Eifeltoren op de achtergrond, versierde bruggen en op de boten een internationaal gezelschap dat onder elke brug begon te joelen en te juichen. Wat een ervaring.
Toen de terugreis. Wat een opstoppingen. Waren we overdag ontsprongen aan de stakingen, in de avond moesten we via alternatieve routes onze weg naar de snelweg zien te vinden. Dat duurde langer dan wenselijk, maar er was niets aan te doen. Uiteindelijk bereikten we tegen 01.00 uur in de nacht het verblijf. Wat volgde was een onrustige nacht met onrustige leerlingen. Kennelijk moest de laatste nacht gevierd worden.
De dag van de terugkeer brak aan. Om 09.30 uur konden we vertrekken. De reis verliep probleemloos met af en toe een kleine opstopping. Een aantal onvermoeibare leerlingen verzorgde weer de muziek. Tijdens een stop kon er weer even gevoetbald worden. Het weer was omgeslagen, het werd guur en winderig. We hoorden in de bus nog de tekst “maar die droom ging snel voorbij”. Wat ons betreft te snel. Leerlingen dank voor de sfeer en gezelligheid. Top!
