Expeditie Afrika terug uit Namibië
Van 30 maart tot en met 11 april reisden de leerlingen van Expeditie Afrika met hun coaches naar Namibië. Daar hielpen ze de stichting Beautiful Kidz. Lees hieronder alles over hun onvergetelijke reis en wat ze allemaal hebben gedaan!
Schilderen
In Ovitoto en Katutura hebben we volop geschilderd. In Ovitoto stond een speeltuin die er een beetje oud uitzag. De kleuren waren dof geworden en de verf een beetje afgebladderd. De speeltuin kon dus wel een opfrisbeurt gebruiken. We zijn met kwasten en verf aan de slag gegaan en hebben de speeltoestellen een nieuwe laag verf gegeven. We gebruikten verschillende kleuren, zodat het er weer vrolijk en leuk uitzag. In totaal zijn we daar twee dagen mee bezig geweest. Toen de speeltoestellen af waren, hebben we ook de picknicktafels geverfd die bij de speeltuin stonden. Daarna hebben we in Katutura de muren geverfd die om de speelplaats heen staan. Ook hier gebruikten we meerdere kleuren, zoals blauw, geel, rood en groen. Op één van de muren hebben we een muurschildering van Nederlandse tulpen gemaakt.
Huisbezoeken
Zowel in Ovitoto als in Katutura hadden we huisbezoeken. Tijdens de huisbezoeken ga je bij de mensen in de sloppenwijken langs om te kijken hoe ze daar leven. Dit was heel leuk, maar vooral leerzaam. Het was mooi om te zien hoe de mensen daar op slimme manieren dingen mogelijk maken. Zo had een huishouden in Ovitoto een telefoon op een paal gezet, zodat de telefoon precies op het juiste plekje met bereik stond. Ook waren het gewone en gezellige families.
Katutura
In Katutura gingen we naar de sloppenwijk ‘‘zonder water”. Na ongeveer 5 tot 10 minuten rijden achterin de jeep bij Rafael en Frieda waren we aangekomen. We reden langs golfplaten huisjes waar verschillende mensen leefden. Het was een bijzondere ervaring om bij de mensen in huis te kijken en te zien hoe ze leefden. We hebben allerlei eten zoals bloem, suiker, iets voor de soep, en dergelijke afgeleverd. We kwamen bij een vrouw thuis die ziek was en twee dochters had. Eén dochter was uit huis en de vrouw en haar andere dochter hadden aids. Ze had een winkeltje bij haar huis om zo geld op te verdienen voor haar medicijnen. Haar huis was eerder helemaal afgebrand, maar ze had het zelf weer opgebouwd. Later bezochten we een gezin met een stenen huis; Frieda wilde ons meegeven dat je met een groter huis niet altijd beter woont, want dit gezin – acht volwassenen en hun kinderen – woonde al vier jaar zonder water en elektriciteit.
Helpen in de klassen
Overdag werden we in drie groepen verdeeld: je kon gaan verven, helpen in de klassen en huisbezoeken gaan doen. Quinn, Dante en Sax gingen de eerste dag aan de slag in de klassen. “We hadden het erg leuk, want we mochten lesgeven en met de kinderen spelen.” Quinn had de kinderen geholpen met het plakken van een cirkel en een vierkant op een plaatje. Daarnaast had hij een nieuwe dansje en liedje geleerd, namelijk “hoofd, schouders, knie en teen”, wat ze heel leuk vonden. Dante leerde de kinderen over verschillende dieren en typisch Nederlandse dingen, inclusief hetzelfde liedje “hoofd, schouders, knie en teen”.
De tweede keer hadden Lieve Luuk en Yordi lesgeven. Ze hadden hetzelfde programma als Quinn Sax en Dante en vonden het geweldig om te doen. Ze speelden tevens voetbal en een spelletje met de kinderen.
Cultuur
We hebben veel over de cultuur geleerd door traditioneel eten te proeven en mee te draaien in het leven van de mensen daar. Het ervaren van wat er daar gebeurt en normaal is, ging eigenlijk automatisch, omdat het vaak leek op onze cultuur. Wij vonden dat het leek alsof gezelligheid een groot deel van de cultuur was, omdat mensen altijd vrolijk waren. Dit was ook te merken bij het eten. De laaysye avond was er een cultuuravond waarbij de juffen van de school gekleed waren in traditionele jurken. We kregen vreemd eten, zoals wormen en maispap, maar ook gewoon kippenpootjes en stoofvlees. Als toetje hadden we vetkoek, melktert (melktaart) en malva pudding.
Safari
De laatste dag van de reis zijn we naar een lodge gegaan om te genieten van het natuurgebied dichtbij Windhoek waar wij verbleven. We vertrokken vroeg in de ochtend en toen we daar aankwamen zijn we eerst lekker bij het zwembad gaan liggen. We hadden het in vergelijking met hiervoor erg goed voor elkaar. De lunch werd geserveerd bij het zwembad en als avondeten hadden we een driegangendiner. Ook waren onze kamers niet verkeerd. In plaats dat we met iedereen in een lokaal sliepen, sliep je hier met maximaal vier personen in een soort huisje. Aan het eind van de middag zijn we op safari geweest. Het was echt superlekker weer, dus dat hadden we al mee. We waren verdeeld over twee jeeps en gingen allebei onze eigen weg. Hierdoor heeft de ene jeep struisvogels en zebra’s gezien die de andere niet hebben gezien. Verder hebben we nijlpaarden, impala’s, oryxen, wrattenzwijnen, aapjes, veel giraffen en springbokken gezien.
Vrije tijd
Buiten het doen van leuke activiteiten hebben we ook veel vrije tijd gehad. Het ontbijt hadden we elke ochtend met onze eigen groep. Dat ging er meestal rustig aan toe, want we moesten allemaal nog even wakker worden. Tussen de activiteiten door hadden we vaak tijd om eventjes uit te rusten en met elkaar te zijn. Op die momenten is er heel erg veel gevoetbald. Ook het spelletje ‘kippen’ werd veel gespeeld, ook een balspel.
Tijdens het avondeten was het heel fijn om met de groep na te praten over de dag. In Ovitoto hebben we elke avond na het eten een kampvuurtje gemaakt en zijn we daar met z’n allen omheen gaan zitten. In het weekend hadden we ook echt weekend. We zijn een keertje lekker uiteten geweest. Ook hebben we een middag doorgebracht bij Anneke thuis, zij is een Nederlandse vrouw van de organisatie en woont in Namibië. Bij haar hebben we gebarbecued en gezwommen in het zwembad in de tuin. We hebben heel erg genoten van deze dag. Het heel leuk om te merken dat onze groep steeds hechter en gezelliger werd.
Het meest inspirerend
De hele reis was echt een geweldige ervaring, maar het meeste inspirerende vonden we de mensen die daar wonen. Hoe ze zo blij kunnen zijn met wat ze hebben! De mensen zijn zo dankbaar als we bij hen langskwamen tijdens de huisbezoeken en wat bloem of eten brachten. Of toen we voor hen gingen bidden.
