Atheneumleerlingen op reisweek naar de Vogezen
Begin oktober trokken 90 atheneumleerlingen uit leerjaar 4 samen met vijf docenten richting het noordoosten van Frankrijk: de Vogezen. Daar bezochten ze onder meer een Amerikaanse militaire begraafplaats en Straatsburg, maar er was natuurlijk ook veel tijd voor sociale activiteiten. En als cerise sur le gâteau werd de midweekse reis afgesloten met een dag in Parijs. Lees hieronder het verslag van Gepko Hahn, docent havo/atheneum.
Normaal gesproken gaan de atheneumleerlingen uit leerjaar 4 naar Normandië met de reisweek, maar dit jaar hebben we de grootste lichting ooit en daarom was er een andere locatie nodig. Het noordoosten van Frankrijk is ook uitermate geschikt voor deze internationalisering, aangezien hier in de afgelopen 150 jaar regelmatig botsingen zijn geweest tussen de Franse en Duitse cultuur.
Maandagochtend 3 oktober vertrok de groep met twee bussen naar de Vogezen. Na een aantal uur snelweg en een laatste uur slingerweggetjes werd de accommodatie bij het gehucht Le Tholy bereikt. Wat was de meest gestelde vraag van de leerlingen? ‘Wat is de wifi-code?’ We bleken namelijk (bijna) geen bereik te hebben met de bewoonde wereld tussen alle bomen. Alleen als je bij de aangrenzende weide de berg op liep, was er genoeg bereik (bijvoorbeeld om Ajax te zien verliezen dinsdagavond…).
Gelukkig viel het gemis mee en bleek er ook een leven zonder wifi mogelijk te zijn. De drie klassen hadden ieder een activiteit voor de avond georganiseerd: levend stratego (tip: niet op slippers doen, want dan krijg je natte sokken), lasergamen en een pubquiz. Met daaromheen uiteraard de nodige vrije tijd waar menig kamer werd omgebouwd tot mini-discotheek en sommige leerlingen zelfs de tijd namen om de docenten bij te praten over de laatste (liefdes)roddels binnen het vierde leerjaar van atheneum.
Daarnaast was er ook een druk programma overdag. Op dinsdag werd de groep opgesplitst: een groot deel ging wandelen over de berg (vanwege het uitzicht en vanwege het bereik); de rest bleef bij de accommodatie om in de zon te volleyballen, kanjammen (een frisbee spel), kubben en voetballen. Bij het laatste onderscheidde meneer Kik zich als doelman, werden er vele ‘Brexits’ gegooid en was geen speler zijn leven zeker met Shanaya in de buurt.
In de Vogezen is de afgelopen twee eeuwen zwaar gevochten tussen Frankrijk en Duitsland. Als geschiedenisdocent was de keuze reuze om excursies te plannen voor de groep. Op dinsdag bezochten we een Amerikaanse militaire begraafplaats ter herinnering aan de soldaten die bij de bevrijding van Europa in de Tweede Wereldoorlog gesneuveld zijn. De leerlingen waren zwaar onder de indruk van de duizenden witte kruizen en de perfectie van het terrein.
Op woensdag gingen we vroeg op pad naar concentratiekamp Natzweiler-Struthof. Het was het enige door de Duitsers opgezette concentratiekamp op het huidige Frans grondgebied tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ook dit was een bijzondere ervaring voor de groep: waar men stil werd van de gruwelijkheden en waar leerlingen vele vragen stelden uit interesse.
Verder konden we cultuur snuiven in Épinal en Straatsburg. Terwijl de leerlingen vrije tijd hadden, konden de docenten ook even tot rust komen in de stralende herfstzon. Het geluk met het weer hadden we ook nog op onze laatste dag: Parijs! We moesten om 6.15 uur ontbijten, zodat we een lange dag in Parijs konden beleven. Het voelde voor ons docenten als een logistieke uitdaging om met 90 leerlingen de metro te pakken en over de Avenue des Champs-Élysées te wandelen, maar het is allemaal gelukt, helemaal goed gegaan en de leerlingen hebben genoten. Ter afsluiting maakten we met de groep een boottocht over de Seine, waarbij we speciaal voor de jarigen Iris en Ruben een schitterend verlichte Eiffeltoren hadden geregeld. Vervolgens weer in de bussen voor een nachtelijke en veilige (en snelle) rit naar Nijkerk waar alle ouders al vroeg uit bed waren gekomen om klaar te staan. Ze troffen 90 leerlingen en vijf docenten aan: moe, maar zeer voldaan!
Gepko Hahn (mentor A4C)
Met extra dank aan mijn collega’s voor het mede-organiseren van deze reis!
